Puk het kinderdagverblijf vriendje

Enkele maanden geleden, vroeg mijn stiefzus of ik een knuffel wilde nahaken.
Op haar werk, een kinderdagverblijf, hadden ze een knuffel, Puk, die elke week bij een kindje ging logeren.
Zij wilde graag dat Puk een knuffel zou krijgen en het lief een die op hem leek.

Zij stuurde mij foto's door van Puk en ik ging, niet direct, aan de slag. Ik wilde het heel graag doen, maar ik ben niet zo goed in projectjes waar geen uitgeschreven patroon voor was. En improviseren is niet mijn sterkste kant.

Hierdoor hikte ik er eigenlijk steeds tegenaan. Ik had een patroon gevonden, waar ik Puk op kon baseren maar ik moest ook een aantal dingen zelf verzinnen en aanpassen.

Het lijf, zijn benen en armen ging eigenlijk best vlot, daar hoefde niet veel aan aangepast te worden. Het broekje moest ik wel zelf verzinnen, maar was ook niet heel moeilijk. Maar bij zijn hoofd kwam ik in de problemen. Doordat ik zijn benen iets langer had gemaakt, werd Puk ook groter, maar zijn hoofd bleef even groot. Hij kreeg dus een heel klein hoofd.

Ook zijn muts was even proberen, maar de tweede keer was die ook helemaal af. Maar toen kwam zijn mond. Hoe kreeg ik zo'n lachebek? Uiteindelijk is dat ook redelijk gelukt. (op de foto ziet het er alleen heel raar uit).

Hij is niet helemaal zoals ik had gehoopt, maar ik hoop dat de kinderen er blij mee zijn.