Via annemerel maakte ik kennis met het boek Wild van Cheryl Strayed.
Het leek me een leuk boek en besloot het te lezen.
Het boek gaat over Cheryl die op jonge leeftijd haar moeder verliest en zichzelf daarna ook kwijtraakt.
Op haar dieptepunt besluit ze iets drastisch aan te doen. Ze wil de Pacific Crest Trail (PCT) lopen. Een voettoch die loopt van Mexico tot aan Alaska. Cheryl besluit een gedeelte te gaan lopen van zo'n 1700kilometer.... Zonder goede voorbereiding.
Het boek begint een uitleg over de geschiedenis van Cheryl. Hoe haar leven verlopen is en wat er precies met haar moeder is gebeurd En uiteraard welke gevolgen het voor haar heeft gehad.
Dit stuk vond ik wat verveling en langdradig.
Voor mij was het ook wat raar beschreven. Maar misschien (en waarschijnlijk) ligt dat aan mij.
Op het moment dat Cheryl begint met haar tocht, werd voor mij het boek pas echt interessant en las het heel gemakkelijk weg. Je wordt meegenomen in het verhaal en haar belevenissen tijdens haar tocht. Ook wordt je meegenomen in de groei van Cheryl tijdens deze tocht.
In het begin moet ze vanalles leren, haar lichaam is niet aan de inspanning gewend en ook haar uitrusting laat te wensen over.
Gelukkig ontmoet ze onderweg veel mensen,die haar helpen en waar ze (al dan niet kortstondig) vriendschap mee sluit.
Later in het boek merk je dat de toch Cheryl steeds "gemakkelijker" wordt. Haar lichaam went aan de belasting en de kan nu wel de gewenste kilometers maken. Vanaf dit stuk vlieg je door het boek en lijkt het wel of ze over een heel aantal kilometers maar een paar dagen doet.
Het boek heeft een mooi einde, met een korte uitleg over hoe het nu met haar gaat.
Al met al vond ik het een mooi en goed boek. Ik kan me echt niet voorstellen dat iemand zomaar besluit zo'n tocht te gaan lopen, zonder voorbereiding. Dat zorgt ook voor veel respect tijdens het lezen.
Petje af, zou ik zeggen!
Het boek begint een uitleg over de geschiedenis van Cheryl. Hoe haar leven verlopen is en wat er precies met haar moeder is gebeurd En uiteraard welke gevolgen het voor haar heeft gehad.
Dit stuk vond ik wat verveling en langdradig.
Voor mij was het ook wat raar beschreven. Maar misschien (en waarschijnlijk) ligt dat aan mij.
Op het moment dat Cheryl begint met haar tocht, werd voor mij het boek pas echt interessant en las het heel gemakkelijk weg. Je wordt meegenomen in het verhaal en haar belevenissen tijdens haar tocht. Ook wordt je meegenomen in de groei van Cheryl tijdens deze tocht.
In het begin moet ze vanalles leren, haar lichaam is niet aan de inspanning gewend en ook haar uitrusting laat te wensen over.
Gelukkig ontmoet ze onderweg veel mensen,die haar helpen en waar ze (al dan niet kortstondig) vriendschap mee sluit.
Later in het boek merk je dat de toch Cheryl steeds "gemakkelijker" wordt. Haar lichaam went aan de belasting en de kan nu wel de gewenste kilometers maken. Vanaf dit stuk vlieg je door het boek en lijkt het wel of ze over een heel aantal kilometers maar een paar dagen doet.
Het boek heeft een mooi einde, met een korte uitleg over hoe het nu met haar gaat.
Al met al vond ik het een mooi en goed boek. Ik kan me echt niet voorstellen dat iemand zomaar besluit zo'n tocht te gaan lopen, zonder voorbereiding. Dat zorgt ook voor veel respect tijdens het lezen.
Petje af, zou ik zeggen!
Klinkt als een goed boek!
BeantwoordenVerwijderen